وظیفه اصلی نظریه پایه ایجاد یک نظریه اساسی (به عنوان مثال، یک نظریه قابل اجرا برای یک زمان و فضای خاص) بین نظریه های بزرگ و فرضیات میکرو عملیاتی است، اما ساخت نظریه های رسمی با کاربرد جهانی را رد نمی کند. دانش انباشته شده است و فرایندی از تکامل مداوم از واقعیت به نظریه اساسی و سپس به نظریه صوری است..علاوه بر این، نظریه های رسمی مجبور نیستند تنها یک شکل تشکیل دهنده داشته باشند، بلکه می توانند بسیاری از نظریه های اساسی مختلف را پوشش دهند و ادغام، فشرده سازی و تولید کل مفاهیم و دیدگاه های مختلف را انجام دهند... استفاده از ادبیات مربوطه می تواند افق های ما را گسترش دهد و چارچوب های مفهومی و نظری جدیدی را برای تجزیه و تحلیل داده ها فراهم کند، اما در عین حال، ما باید مراقب باشیم که از نظریه های قبلی استفاده نکنیم. در غیر این صورت، تفکر پیشینیان ما ممکن است تفکر ما را محدود کند و باعث شود که ما اگاهانه یا ناخوداگاه نظریه های دیگران را به داده های خودمان اعمال کنیم، یا به عبارت دیگر، داده های خودمان را در نظریه های دیگران قرار دهیم، یعنی انچه مردم "برش پاهای ما برای تناسب کفش" به جای "خیاطی انها با توجه به نیازهای ما". در حالی که با استفاده از نظریه های قبلی مناسب، نظریه پایه معتقد است که تفسیر شخصی محقق نیز می تواند نقش مهمی در ساخت نظریه داشته باشد. دلیل اینکه محقق می تواند داده ها را "درک" کند این است که محقق دانش تجربی خود را به ارمغان می اورد و نظریه تولید شده از داده ها در واقع نتیجه تعامل مداوم و ادغام بین داده ها و تفسیر شخصی محقق است. محققان باید داده های اصلی و قضاوت های شخصی خود را در هنگام استفاده از ادبیات ترکیب کنند..محققان باید عادت کنند که از خود بپرسند و مورد سوال قرار گیرند، به صداهای متعدد در متن گوش دهند و تعامل بین خود و منبع و ادبیات اصلی را درک کنند...
版权申明 | 隐私权政策 | حق طبع و نشر @2018 دانش دائره المعارف جهانی
