جنبش ادبی بومی در سال 1919، دانشجویان تایوانی در توکیو "انجمن روشنگری" اصلی را برای ایجاد "انجمن شینمین" سازماندهی کردند و مجله "جوانان تایوان" را تاسیس کردند، بنابراین مقدمه ای برای جنبش های مختلف سیاسی و اجتماعی در این مرحله راه اندازی شد. این ادبیات مدرن، که از شعر باستانی خلاص شده اند، اغاز کنندگان جنبش ادبی بومی تایوان هستند و همچنین توسط محققان به عنوان ارتباط نزدیک با جنبش چهارم ماه مه چین یا جنبش ادبی بومی در نظر گرفته می شوند..با این حال، به دلیل دخالت چین، جنبش ادبی بومی تایوان بلافاصله پس از ظهور ان توسط دفتر فرماندار کل تایوان لغو یا سرکوب شد (اما پس از 1 ژوئن 1937، پس از لغو زبان چینی روزنامه، هنوز 5 نشریه چینی زبان وجود داشت که نشان می دهد دفتر فرماندار کل تایوان تنها ستون چینی روزنامه را لغو کرد و زبان چینی مجله به طور کامل لغو نشد)... جدل های ادبی
در دهه ۱۹۳۰، بازسازی ادبی تایوان، شبیه به جنبش ادبی بومی، به دلیل سرکوب عمدی دفتر فرماندار کل تایوان بلافاصله ناپدید نشد. در اوایل دهه 1930، بحث گویش بومی تایوانی، که ادبیات، زبان و اگاهی قومی تایوانی را تحت تاثیر قرار داد، رسما راه اندازی شد. در سال ۱۹۳۰، هوانگ شیهویی، ساکن ژاپنی تایوانی، جنجال ادبیات بومی» را در توکیو برانگیخت. در سال ۱۹۳۱، گوا چیونگ شنگ، که در تایپه بود، ایستاد تا هوانگ شیهویی را تکرار کند و بیشتر یک مجادله ادبی تایوانی را برانگیخت و از این حمایت کرد که نویسندگان باید از گویش تایوانی برای مشارکت در خلق ادبی استفاده کنند، که بازتاب و حمایت کامل لای هی، پدر ادبیات جدید تایوان را به دست اورد..با این حال، با توجه به ظهور سیستم جنگی بعدی و نفوذ اموزش و پرورش و فرهنگ به سبک ژاپنی، این بحث ها نمی توانست به طور کامل توسعه یابد و در نهایت تحت سیاست دفتر فرماندار شکست خورد تا مردم را به یک امپراتور جامع تبدیل کند...
版权申明 | 隐私权政策 | حق طبع و نشر @2018 دانش دائره المعارف جهانی
