پنی سیلوم که عموماً پنی سیلوم نام دارد. مربوط به جنس آسپرگینوس است، بیش از دویست گونه وجود دارد، گونه های نماینده پنی سیلیوم خاکستری-سبز هستند که به راحتی از خاک یا هوا جدا می شوند، شاخه هایی به کونیدیای جارو مانند بیرون زده از میسلیوم به هوا، و ساقه های کوچک در هر راس، کونیدیای سبز-قهوه ای زنجیره ای مانند تولید می کنند. بسته به اینکه راس کونیدیا بزرگ شده یا نه، از آسپرگیلو متمایز می شود. ریشه شناسی آن از شکل آن (جارو شکل) می آید. پوسته آسکوماست بسته است. این جنس ماده خاصی تولید می کند. از زمانی که فلمینگ (۱۹۲۹) کشف کرد که پنی سیلین، ماده ای که مانع رشد باکتریایی می شود، در بسیاری از گونه های این جنس مورد مطالعه قرار گرفته است. پنی سیلیوم به طور خاص برای ساخت پنی سیلین استفاده شده است، اما گونه های زیادی وجود دارند که این عملکرد تولید را ندارد، و تولید آن ها محدود به پنی سیلیوم نیست.شناخته شده است که از نظر فیزیولوژیکی شبیه به آسپرگیلوس است و سموم زیادی دارد که سموم میکوباکتریوم تولید می کنند... پنی سیلینگ یک میسلیوم چند سلولی، رویشی بی رنگ، کمرنگ یا به طور مشخص رنگی است. هیف ها دارای سپتوم گذرا هستند، و ساقه کونیدیا نیز دارای سپتوم گذرا، صاف یا خشن است. پایه آپود است، راس یک ساک آهیانه متورم تشکیل نمی دهد، و ساقه های کونیدیا آن چندین بار شاخه می شوند تا چندین دور ساقه کوچک متقارن یا نامتقارن تولید کنند که به شکل جارو هستند که جارو نامیده می شوند. کونیدیا کروی، بیضی شکل یا کوتاه استوانه ای، صاف یا خشن است و بیشتر آبی-سبز رشد می کند. چند گونه پوسته کیست بسته تولید می کنند که آسکوماست ها و اسپورهای آسکوماست را تشکیل می دهند و چند گونه اسکلروتیا تولید می کنند. اسپور پنی سیلیوم دارای مقاومت گرمایی قوی، دمای تولید مثل باکتری کم است و اسیدولانت هایی که معمولاً در نوشیدنی هایی مانند اسید تارتاریک، اسید مالیک، اسید سیتریک استفاده می شوند، منابع کربن مورد علاقه آن هستند که اغلب باعث ایجاد خفیف در این محصولات می شوند.
版权申明 | 隐私权政策 | حق طبع و نشر @2018 دانش دائره المعارف جهانی
